تومورهای مدیاستن: علل، علائم، تشخیص و درمان
مقدمه: تومورها (که نئوپلاسم نیز نامیده می شود) توده های سلولی هستند و می توانند خوش خیم (غیر سرطانی) یا بدخیم (سرطانی) باشند. تومورهای مدیاستن تومورهایی هستند که در ناحیه قفسه سینه بین ریه ها ایجاد می شوند. این ناحیه که مدیاستن نام دارد، توسط استخوان سینه در جلو، ستون فقرات در پشت و ریه ها در هر طرف احاطه شده است. مدیاستن شما شامل قلب، آئورت، مری، تیموس، تیروئید، نای، غدد لنفاوی و اعصاب شماست. تیموس شما عضوی است که بخشی از سیستم ایمنی بدن شما است. سیستم لنفاوی یا سیستم لنفاوی شما نیز بخشی از سیستم ایمنی شما است و به محافظت از بدن شما کمک می کند. درنتیجه تومورهای مدیاستن شامل تیموما، لنفوم، تومورهای سلول زایا و کیست و غیره هستند. آنها تودهای از سلولها هستند که در فضای بین ریهها به نام مدیاستینوم ظاهر میشوند. این تومورها ممکن است بدخیم (سرطانی) باشند، اما معمولاً خوش خیم (غیر سرطانی) هستند. جراحی رایج ترین درمان است.
تومور مدیاستن چیست؟
تومورهای مدیاستن نوعی نادر از تومورها هستند که در ناحیهی مدیاستن رشد می کنند. این تومورها می توانند خوش خیم (غیر سرطانی) یا بدخیم (سرطان زا) باشند.
مدیاستن، ناحیه ای در وسط قفسه سینه است که بین جناغ سینه و ستون فقرات قرار دارد و ریهها را از یکدیگر جدا می کند. در این ناحیه، قلب، مری و نای قرار دارد.
تومورهای مدیاستن می توانند در سه ناحیهی مختلف رشد کنند:
- مدیاستن قدامی – ناحیه ای در جلوی مدیاستن
- مدیاستن میانی – ناحیه ای در وسط مدیاستن
- مدیاستن خلفی – ناحیه در پشت مدیاستن
اگرچه تومورهای مدیاستن نادر هستند، اما می توانند بسیار جدی باشند. این تومورها می توانند رشد کنند و بر قلب، ریه ها، مری، نای و ستون فقرات فشار وارد کنند.
علل تومورهای مدیاستن چیست؟
علل تومورهای مدیاستن، بسته به محل آنها متفاوت است.
علل تومورهای مدیاستن قدامی عبارتند از:
- لنفوم – شامل بیماری هوچکین و لنفوم غیر هوچکین
- توده تیروئید
- تومور تیموس – تیموس غده ای در بالای قفسه سینه است.
علل تومورهای مدیاستن میانی عبارتند از:
- کیست در سیستم تنفسی
- کیست بر روی دیوارهی قلب
- بزرگ شدن غدد لنفاوی
- رشد بر روی نای
- توده تیروئید
علل تومورهای مدیاستن خلفی عبارتند از:
- رشد مغز استخوان
- سلول های عصبی سرطانی
- بزرگ شدن غدد لنفاوی
- رشدهایی که شامل هر دو سیستم عصبی و سیستم گوارشی هستند.
علائم و نشانه های تومورهای مدیاستن چیست؟
تومورهای مدیاستن معمولاً علائم و نشانه های زیادی ندارند، اما اگر تومور در حال رشد باشد و به اندام های اطراف فشار وارد کند، ممکن است علائمی بروز کند.
علائم رایج می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- سرفه
- سرفه همراه با خون
- تب
- صدای خشن (گرفتگی صدا)
- عرق شبانه
- تورم غدد لنفاوی
- کاهش وزن
اگر تومور سرطانی باشد، می تواند به نواحی دیگر بدن گسترش یابد– که به این حالت سرطان متاستاتیک یا ثانویه گفته می شود.
سرطان متاستاتیک باعث ایجاد علائم مختلفی می شود که بسته به محل تومور متفاوت است.
انواع تومورهای مدیاستن
تومورهای مدیاستن به دستههای مختلفی تقسیم میشوند که بر اساس موقعیت آنها در مدیاستن طبقهبندی میشوند: بخش قدامی (جلو)، میانی یا خلفی (پشت).
تودههای مدیاستن قدامی (جلو)
- تیموما و کارسینوم تیموس: تیموماها شایعترین تومورهای مدیاستن هستند. این تومورهای سرطانی از غده تیموس شروع میشوند و معمولاً بهآهستگی رشد میکنند. کارسینوم تیموس که نوعی تومور سرطانی است و روی غده تیموس تشکیل میشود، نسبت به تیموما سریعتر رشد و گسترش مییابد.
- کیست تیموس: این کیستها خوشخیم هستند و معمولاً تنها در صورتی که به ساختارهای مجاور فشار وارد کنند و باعث ایجاد علائم شوند، نیاز به درمان دارند.
- لنفوم: این تومورهای بدخیم شامل لنفوم هوچکین و لنفوم غیرهوچکین هستند.
- تومور سلولهای زایا: مدیاستن شایعترین محل تشکیل تومورهای سلولهای زایا خارج از غدد جنسی (تخمدانها یا بیضهها) است. بیشتر این تومورها خوشخیم هستند.
- توده تیروئید: معمولاً این تودهها خوشخیم هستند، مانند گواتر.
تودههای مدیاستن میانی
- کیست برونکوژنیک: این کیستهای کوچک و خوشخیم معمولاً با مایع یا مخاط پر شدهاند.
- لنفادنوپاتی مدیاستن: این وضعیت شامل تورم یا بزرگ شدن غدد لنفاوی است.
- کیست پریکارد: این رشدهای خوشخیم در کیسهای که قلب را احاطه کرده و پریکارد نام دارد، تشکیل میشوند.
- تومورهای نای: تومورهای نای ممکن است خوشخیم یا بدخیم باشند.
- تومورهای مری: تومورهای مری ممکن است خوشخیم یا بدخیم باشند.
- بیماریهای مری: این وضعیتها شامل مشکلات خوشخیم مری مانند آشالازی، دیورتیکول و فتق هیاتال هستند.
- بیماریهای عروقی: این موارد شامل آنوریسم آئورت و پارگی آئورت است.
تودههای مدیاستن خلفی (پشت)
- تومورهای نوروژنیک: این تومورها در بافت عصبی تشکیل میشوند و شایعترین تومورهای مدیاستن خلفی هستند. این تومورها شامل تومورهای غلاف عصبی، تومورهای سلولهای گانگلیون و پاراگانگلیوماها هستند. بیشتر تومورهای نوروژنیک خوشخیم هستند.
- لنفادنوپاتی مدیاستن: در قسمت پشتی مدیاستن نیز ممکن است غدد لنفاوی بزرگ شوند.
- خونسازی خارج مغز استخوان (EMH): در موارد نادر، تودههایی از مغز استخوان تشکیل میشوند.
- کیستهای نوروآنتریک: این رشد نادر شامل انواع مختلفی از بافتها است.
- بیماریهای ستون فقرات میانی (بیماریهای پاراوربترال): این وضعیتها شامل ناهنجاریهای عفونی، بدخیم و تروماتیک هستند که در بخش میانی ستون فقرات (ستون فقرات سینهای) دیده میشوند.
- بیماریهای عروقی: این موارد شامل آنوریسم آئورت هستند.
آزمایش های احتمالی برای تشخیص تومورهای مدیاستن چیست؟
اگر پزشک شما مشکوک به وجود تومور مدیاستن باشد، نیاز به انجام چندین نوع آزمایش ریه خواهید داشت.
آزمایش های رایج می تواند شامل موارد زیر باشد:
- بیوپسی (نمونه برداری): جمع آوری نمونه از توده می تواند نوع بافتی که تومور را تشکیل می دهد را نشان دهد. به عنوان مثال، بیوپسی می تواند نشان دهد که آیا تومور حاوی سلول های سرطانی است یا خیر. روش های بیوپسی شامل بیوپسی سوزنی با هدایت CT، ازوفاگوسکوپی و برونکوسکوپی است. (بیوپسی چیست؟)
- مدیاستینوسکوپی با بیوپسی: این روش به پزشک اجازه می دهد تا مدیاستن شما را با قرار دادن یک لوله روشن در قفسه سینه مشاهده کند. سپس، نمونههای بافت را برای آزمایش برمیدارند. در رابطه با نحوه انجام رایج ترین انواع بیوپسی برای بررسی سرطان بیشتر بخوانید.
- برونکوسکوپی
- عکس برداری اشعه ایکس از قفسه سینه: توده ها را در مدیاستن شما آشکار می کند.
- سیتی اسکن: با یک ماده حاجب IV توده را با جزئیات بیشتری نسبت به اشعه ایکس قفسه سینه نشان می دهد، از جمله اینکه چگونه تومور بر سایر ساختارهای داخل قفسه سینه شما تأثیر می گذارد. این اطلاعات می تواند به پزشک در برنامه ریزی درمان کمک کند. (سی تی اسکن قفسه سینه چیست؟)
- سونوگرافی اندوبرونشیال (EBUS)
- اکوکاردیوگرافی
- آزمایش های عملکرد ریه
- MRI: می تواند نشان دهد که آیا یک توده به بافت مجاور فشار وارد می کند یا به بافت مجاور حمله می کند (مانند سرطان). (MRI چیست؟)
- PET اسکن: می تواند به پزشک کمک کند تا برخی از تومورهای مدیاستن مانند لنفوم را شناسایی کنند.
- آزمایش خون: می تواند نشان دهد که آیا خون شما حاوی پروتئین یا آنزیم های مرتبط با انواع خاصی از تومورها (مارکرهای تومور) است یا خیر.
مطلب پیشنهادی: انواع تصویربرداری پزشکی
این آزمایش ها برای موارد ذیل به شما کمک می کنند:
- تشخیص دقیق تومور
- تعیین خوش خیم یا بدخیم بودن تومور
- تعیین اولیه یا ثانویه بودن تومور
- شناسایی محل دقیق تومور
- مشخص کردن اندازه تومور
- بررسی نشانه ها و علائم تومور
مطلب پیشنهادی: تفاوت سی تی اسکن و ام آر آی چیست؟
روش ها و درمان های ممکن برای تومورهای مدیاستن چیست؟
درمان تومورهای مدیاستن، بسته به نوع، اندازه و محل تومور متفاوت است و پزشک شما تعیین میکند که کدام درمان برای شما مناسب تر است.
عمل جراحی یکی از درمان های رایج است و انواع مختلفی از جراحی برای برداشتن تومور وجود دارد، از جمله:
- جراحی کم تهاجمی، مانند جراحی توراکوسکوپی با کمک ویدیویی (VATS) – برشهای کوچکی در کنار قفسه سینه شما ایجاد میشود تا به تومور دسترسی پیدا کرده و آن را بردارند.
- استرنوتومی – برشی در جناغ سینه برای برداشتن تومور ایجاد می شود.
- توراکوتومی – برشی بین دنده ها برای برداشتن تومور ایجاد می شود.
مطلب پیشنهادی: سی تی اسکن چیست و چگونه انجام می شود؟
درمان های دیگر برای تومورهای مدیاستن شامل موارد زیر است:
- شیمی درمانی – داروهایی که سلول های سرطانی را از بین می برند. شیمی درمانی همچنین می تواند سلول های سالم را نابود کرده و عوارض جانبی جدی ایجاد کند.
- درمان ترکیبی – برخی از افراد ممکن است به ترکیبی از جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی نیاز داشته باشند.
- پرتودرمانی – درمانی با اشعه ایکس که سلولهای سرطانی را از بین میبرد یا به آنها آسیب میزند تا نتوانند تکثیر یابند.
مطلب پیشنهادی: پرتو درمانی چیست؟
در صورت داشتن تومور مدیاستن، برنامه آینده چیست؟
اگر شما تومور مدیاستن دارید، پزشک یک برنامه درمانی بلند مدت و شخصی شده را برای شما تجویز می کند. دنبال کردن این برنامه و انجام معاینات منظم برای نظارت بر سلامت و پیشرفت درمان بسیار مهم است.
مطلب پیشنهادی: انواع سی تی اسکن همراه با جزئیات کاربرد هریک
تومورها به درمان ها به شکل های مختلفی پاسخ میدهند و عوامل متعددی میتوانند بر برنامه درمانی شما تأثیر بگذارند، از جمله:
- محل تومور
- اندازه تومور
- نوع تومور
- این که آیا تومور اولیه است یا ثانویه
- وضعیت سلامت عمومی شما
اگر دارای تومور مدیاستن هستید یا نگرانی هایی در مورد سلامتی خود دارید، برای تشخیص دقیق و برنامه درمانی مناسب، با پزشک خود صحبت کنید.